Zelfgemaakte Pasta

Als je aan Italiaans eten denkt dan denk je aan pasta. Zijdezachte slierten met een simpele tomatensaus op een warme zomeravond. Of een lekkere hartige vleessaus in de winter. Ik eet eigenlijk helemaal niet zo vaak pasta, omdat ik het echt alleen wil eten als het perfect klaargemaakt is. Maar echt goede pasta is iets waar je me ‘s nachts voor wakker mag maken. En dan is zelfgemaakte pasta toch wel het aller-aller-lekkerst. Als je nog nooit zelfgemaakte pasta hebt geproefd, heb je niet geleefd. Het is zo ontzettend zacht en smaakvol dat je het gewoon met goede olijfolie en goede pecorino kan eten. Of alleen met wat fijngesneden tomaatjes en knoflook, in ieder geval niet met te veel saus. Je moet wel de pasta proeven. Een van mijn favorieten is pasta vongole. Daar krijgen jullie morgen het recept van. Eerst zelf pasta leren maken! Je hebt wel een pastamachine nodig, maar ik ben er achter gekomen dat heel veel mensen er eentje hebben en hem nooit gebruiken. Het is een leuk klusje om samen te doen, ga dus op zoek naar deze mensen en maak de lekkerste pasta. Of koop er hier eentje en ga een heel gelukkig leven tegemoet met elke dag zelfgemaakte pasta.

Artisjok met Vinaigrette van Balsamico en Sjalot

Ik heb de artisjok herontdekt! Vroeger was dit mijn favoriete borrelhap, maar ik had het al heel lang niet gegeten. Tot ik er gisteren een op de markt zag liggen en hem zonder na te denken in m’n mandje heb gelegd. Een artisjok als borrelhap heeft louter voordelen. Het is goedkoop, het is gezond, het is mega lekker en je hoeft hem alleen maar te koken. Daarnaast ziet her ook heel mooi uit op tafel! Wanneer de artisjok kookt maak je snel een vinaigrette van olijfolie, balsamico, een fijngesnipperd sjalotje en peper en zout. Een kind kan de was doen. Voor de artisjok leken onder ons: trek een blaadje van de artisjok en dip dit in de vinaigrette. Het onderste gedeelte van het blaadje is iets dikker, zet hier je tanden op en trek zo het vruchtvlees er uit. Jam!

Melanzane Parmigiana

Ik weet niet of het komt omdat ik terwijl ik dit schrijf bijna op vakantie naar Italië ga, maar ik heb de laatste tijd heel veel zin in Italiaans. Melanzane parmigiana betekent eigenlijk gewoon aubergine met Parmezaanse kaas. In het Italiaans klinkt het toch wat verleidelijker. Ik maak voor dit gerecht altijd zelf een snelle tomatensaus (echt heel snel, 10 minuten!). Maar je kan natuurlijk ook gewoon kant en klare tomatensaus kopen. Het gerecht heeft namelijk al heel veel smaak door de kazen, aubergine en basilicum. Dit is een top gerecht voor als je even geen vlees wil eten. Ik heb het met niks erbij gegeten, maar je kan ook goed brood gebruiken om de saus helemaal mee op te eten, of er een simpele salade bij eten. Maar de ster is de melanzane. Die bubbelende kaas en tomatensaus als het net uit de oven komt, heerlijk! Laat wel even staan voordat je het eet! Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat iemand z’n tong brandt.

Zelfgemaakte Pizza

Ik heb dus sinds kort een pizzasteen. En het is een van de beste investeringen die ik ooit heb gedaan. Ik heb mijne gekocht bij Duikelman (Amsterdam) voor volgens mij 16 euro. Maar als dat niet in de buurt is of je lui bent kan je hem ook online bestellen. Zo een enorme investering is het dus niet eens. En je maakt er echt de lekkerste pizza’s mee. De steen leg je in de oven en die zet je op de hoogste stand (minstens 250ºC). Doordat de steen heel heet wordt krijg je een super knapperige bodem. En doordat je oven zo hoog staat is je pizza in 5-6 minuten klaar en wordt de bodem ook niet slap van de ingrediënten. Het resultaat is goddelijke, knapperige pizza’s waar je al je vrienden blij mee maakt. Je hebt ook wel een pizzaschep om de pizza op de gloeiendhete pizzasteen te leggen, maar die heb je ook al voor een paar euro bij de meeste kookwinkels. Dit recept is voor 8-10 kleine pizza’s, maar het is ook heel goed in te vriezen. Deeg is in 2-3 uur ontdooid en saus kan je in een pannetje op laag vuur smelten. Zo kan je altijd wanneer je zin hebt de lekkerste pizza’s eten.

Gado Gado

Gado gado is een heerlijk Indonesisch gerecht en betekent letterlijk: mix mix. Een mix van rauwe en gekookte groenten en eventueel gekookt ei of tempeh of tofu. Het leuke hiervan is dat je het altijd net iets anders kan maken. Het is ook een goed gerecht om je restjes groenten op te maken. Sperziebonen, kool, taugé, tempeh en ei is mijn favoriete combi. Maar je kan het ook maken met gekookte aardappels, komkommer of  tofu. Als je maar zelf je pindasaus maakt, want dat geeft dit gerecht zo veel smaak. Serveer met witte rijst of lontong, en natuurlijk lekker veel krupuk. Ik geef bij dit gerecht niet echt verhoudingen of een aantal personen. Zo kan je van alles net zo veel nemen als je zelf lekker vindt. Op de foto kan je ongeveer zien hoeveel ik heb gemaakt voor 2 personen.